Gij leefde onverschrokken op een eiland

interview

gij bevuilt uw nest en gaat ten onder

N.a.v. de klimaatmars op 14 maart 2021 Nu alle tabakswolken uit het binnenklimaat zijn verdreven, schuiven wij de aarde opzij, verharden...

uitgelicht - Jana Arns

Wat moet ze tegen haar kletsnatte lichaam zeggen?

Niemand wil echt op een eiland wonen

Een dagpauwoog landt op de sneeuuwitte muur

je zou verpleegster worden, keek in de oortjes van je poppen, hield ze droog in hun wieg nu weet je dat een papegaai niet bij een tijger...

In mijn onderwereld valt niet veel te beleven. Ik woon er in een schraal landschap waar het uiterste streven het vervullen van de plicht...

Het laatste is dat huis waarin je doodgaat tussen overschotten van tijd en wonen want wat bracht het leven mee waarvan je moet geloven...

... waar golven het gebroken ritme van het tij aangeven en kwallen zweven als doorzichtige klokken, tot ze stranden als glazen ogen...

Ingrid Strobbe (’62) benut de ruimte in haar hoofd graag. Haar gedichten zijn als giraffen die hun lange nek uitsteken; ze willen gezien...

de oever ligt op reisafstand van de onze een tunnel verbindt de fiets met het kind volwassen worden wij in wagens op zich zijn de...

Interview

Brem lijkt als een gele zoom naar Ninove. In dit land van landschappen zijn zelfs mijn geiten welkom op de tram, ik zet de katten bij de...

Over 'Inzake dit huis' van Hester Knibbe

ik heb gedacht dat je geen enkel woord meer had geen gedachten meer had die om woorden gaven geen gedachten die andere gedachten...

Ik haal de kasten leeg met brede armen, mijn tong op het klif van een zin. Achter de deur luistert de avond, schreeuwt een koffer om...

Debuteerde in maart met de bundel Duikvlucht, uitgegeven bij De Zeef. Als één van de drijvende krachten van collectief Obsidiaan...

Jana Arns anoniem veldwegel de moskee coup natuur 1987 volt Astrid Arns deksel koffer gruis 40 de vader Christophe Batens Vondel Buidel...

Het is zo stil in het nachtelijk dorp dat ik de zee hoor ruisen tussen mijn slapen. Een scheefgezakt verkeersbord houdt de wacht – baken...

In Bar Harbor zagen we de zon uit zee oprijzen – Venus ten onder gegaan in het Avondland en in een schelp opgestaan uit de dood. Sommige...

Rogier de Jong (Groningen, 1952) debuteerde op zijn twintigste met poëzie in Tirade. Na publicaties in De Brakke Hond, Ballustrada en...