_edited.png)
hier moet ik u tegenspreken, wind en water kunnen niet worden gescheiden
we kunnen enkel bang afwachten welke schade we na het vuur hebben opgelopen
elk litteken is een woord dat nabrandt, onze huid een verhaal in braille
onze mond een streep die rauwe beelden leert verbijten
we trekken voren over het land tot het openscheurt,
deze zijde noemen we Mij en gene zijde Gij
de grens gaapt, we spannen een touwbrug over de kloof
wankelen naar het trefpunt, boven onze warme onderwereld
we berekenen de grootste gemene deler van beide zijden
krijgen geen hoogte van wat ons verblindt, storten bezwaren
als puin in de diepte, stemmen snaren voor een rein akkoord
terwijl we werken aan onze terugkeer, slibt de tussenruimte dicht
uit: Tweede adem - 1P2 ULMTD
Met bijdragen van :
Tania Verhelst
Truus Roeygens
Wim Vandeleene
Edward Hoornaert
Steven Van Der Heyden