II

hier moet ik u tegenspreken, wind en water kunnen niet worden gescheiden

we kunnen enkel bang afwachten welke schade we na het vuur hebben opgelopen

elk litteken is een woord dat nabrandt, onze huid een verhaal in braille

onze mond een streep die rauwe beelden leert verbijten

we trekken voren over het land tot het openscheurt,

deze zijde noemen we Mij en gene zijde Gij

de grens gaapt, we spannen een touwbrug over de kloof

wankelen naar het trefpunt, boven onze warme onderwereld

we berekenen de grootste gemene deler van beide zijden

krijgen geen hoogte van wat ons verblindt, storten bezwaren

als puin in de diepte, stemmen snaren voor een rein akkoord

terwijl we werken aan onze terugkeer, slibt de tussenruimte dicht

uit: Tweede adem - 1P2 ULMTD

---

Met bijdragen van :

Tania Verhelst

Truus Roeygens

Wim Vandeleene

Edward Hoornaert

Steven Van Der Heyden