Vandaag draagt hij de stilte. Zijn taal is wit. Wat hij begrijpt, wordt voortaan onuitsprekelijk. Hij is de geschiedenis van zijn...

ik heb van bijna alles foto’s gemaakt, vastgelegd wat nooit meer niet kan zijn geweest om later vrolijk doorheen de kleuren van mijn...

fragment wij willen de adem van een ijsberg doven wij willen meanders temmen in de tuin wij willen rivieren strekken tot een rechte waar...

uit de cyclus “Van spreken ben ik het schrale sacrament” Ik schrijf in de nacht, in de baarmoederhals, in het uur der schimmen. Ik...

Steven Van Der Heyden in gesprek met Erwin Mortier. Omdat ik verknocht ben aan de suggestieve taal van Erwin Mortier. Omdat tijd zich af...

Wie wilde dat niet, de doos dicht- houden, het licht door de kieren ontkennen, de beloftes achter slot? De lokstem kaatste tegen onze...

toen de fabrieksinstelling van zijn mobieltje ingreep onder het kussen klokte een versnelling uit haar mond haar tong taste naar...

Je mooie woorden blijk ik ontgroeid mijn armen steken al uit je tekortkomingen jou trek ik niet meer aan ik heb te veel plooien bijna...

Hier rukken schepen aan hun touw, even dwingend klinkt het slagwerk van masten, in dit nauw waar kapers werden geroepen om éénmaal aan...

bij de voorstelling van 'Twee Helften' van Tania Verhelst. In het allerlaatste nummer van het literaire tijdschrift Plebs, ik vermoed in...

Ik beeld de zeespiegel uit armen waaiend, benen golvend, uitdijende dijen, glazige ogen en langgerekte ademstoten die bij je voeten...

klank: Teleferick gedicht: Jan Kleefstra Mei in protte stimmen bûnen we fragminten as stof oan in fierstente lytse wrâld dy’t yn it...

Toen God het ruimtekookboek voor beluste dummies las, herlas, roerde Hij als bezeten in de oersoep. Schiep daaruit de aarde. Engelen...

De lengte van een stuk ijs is vluchtig, nog brozer onder bruggen dan tussen stenen in een rivier of op een terp. Het ziet er anders uit,...

De ramen hebben de kinderen bijeen geroepen. Meisjes jongens ogen achter glas het is een heldere dag een schreeuw staat in de...

hij staat aan de waterrand ziet in een bosje aangemeerd een bruine sloep als een lichaam uitgestrekt mond aan land, voeten in het water...

tweede voorpublicatie uit GOLEMAN finale van ‘Liedboek voor de grote reus’ (2022) ge denkt nu dat ik mensen haat maar nee er zijn toch...

Het stof in de hoek laat ik liggen als herinnering aan onopgemerkte deugden beeld: Tania Verhelst 1 ste deel uit de reeks: lichtlijnen

‘Maar ze maken hier geen engelen, alleen jongens van vlees en bloed.’ Marieke Lucas Rijneveld De hete adem in m’n nek dampt aan, schenkt...

toen het glazen oerwoud zijn valkuilen open sloeg soortgenoten samentroepten kuddes en scholen aanschoven voor poorten van fuiken en...