Anna Ayanoglou

rondom woelt de branding

de echo van haar valse lach

van muren ken je de voegen die niet willen wijken het wegsterven van uitgebloeide klanken onder het dak groeit het gat waar je door moet...

We slapen tot we het ritme vinden maar het ritme vinden we nooit. De hartslag houdt ons hoofd wakker. Maakt geen geluid. Het is wachten...

Nu hij weer voor de spiegel staat en ik, die aan de achterkant van deze wereld woon, weer even mag bestaan, denk ik: het is gedaan. Hij...