Verkleumd

Marf

de echo van haar valse lach

striemde als een boemerang

in mijn verkrampt gezicht

zijn schouder etterde steeds dieper.

samen zwegen we de verloren liefde,

gebroken, over onze navel heen

mijn geduld was op en ook de wijn,

de borrelhapjes en het haardvuur

dat hen verkleumde van helse stilte