top of page
Foto van schrijverMonique Wilmer-Leegwater

Eldorado

Geen licht beklijft, we vouwen de kinderen voor de nacht

strijken hun plooien glad. Ze hebben gespeeld, gegeten,

in bad gezeten. Op klein leed hebben we pleisters geplakt.


Teerbeminde dingen moesten aangelijnd, preventief

tegen het verdwijnen. Het verschil tussen een voetbaldveld

en een oneindige reis kan een windvlaag zijn


een niet uitkijken op straat, een wolf op een binnenplaats.

Vermomd mengt hij zich onder de mensen. Het grommen

verborgen achter zijn tanden. 


Diepe tunnels moeten we graven, onvindbaar voor alles

met schuim op de kaken. Voor wie broos en argeloos

ondertonen mist, ongewone ogen slechts het goede ziet

de gouden bergen.


Licht is de dag na een inktzwarte nacht. Van ongewis naar

aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid. Naar andere

kinderen op het veld, hun armen net zo dun, lang en slap

langs het slungellijf. 



uit: Wisselplaats | uitgeverij U2pi


bottom of page