Barbapapa

Het monster in mij eist

erkenning, ruimte, voedsel

Het is amorf,

een gekko met schutkleuren,

een meervoudige hermafrodiet

Een vrouw als een open wonde,

verboden, genoten, gekend, geketend,

verslagen en zelf geslagen

Een kwetsbare man die morgen een doder wordt,

een gulzigaard, een snoeper

tot de dood erop volgt

Een kind op de keldertrap

het waterhoofd vol vragen

onopgeloste raadsels

Een nijlpaard in de stegen van middeleeuwse medina’s

een muis in een golfslagbad

een adder in de weggewerkte buizen van centrale verwarming

Een bikkelharde bunker

een bodemloze stenen put

een huis van glas

Een neoloog die woorden baart

fluisterwoorden, schreeuwwoorden

een scrabbelaar van letters puin

Het monster komt en valt uit alle kasten tegelijk

een lijk

een nieuwgeborene