net zag ik de rode lijn van inkt
die hapert op een oude nieuwjaarsbrief. ik tel de pootjes
langs pantoffelsporen richting vuilnisbak, het deksel
vastgelijmd met ijs. wit is de wereld, wit op wit
met rode stip: sneeuwschaap. tenen friemelen
onder de pyjamabroek. als het donkert
is de adem uitgewuifd, is alles weer groen
behalve ver weg de rode stip
op het wit dat graast
de lijn vervaagt maar blijft