Vogelgids

ze volgen met een hoofddraai de kleine vliegende koe het vlekkenspel dat als de lappendeken van een grote grazer ver voor hen uit, opstijgt, snel voorbij wiekt

hij leert hen wat opvalt in enkele woorden vast te leggen de ingeving van het moment, alsof je een bergeend naar beneden haalt met drie rake beelden: bont, het vliegt, kleiner dan een rund

hij laat hen lettergrepen tellen boven hun tureluurs gedraaide hoofden wanneer tuimelende grutto’s, tot drie maal toe, een vogelnaam verklappen nog voor blad negentien van de gids niet langer opwaait in de wind

ze kijken, luisteren geboeid tot zij de kooi vergeten van hun klaslokaal, waarin gisteren onhoorbaar een bedelroep