1

...

waar golven het gebroken ritme van het tij aangeven

en kwallen zweven als doorzichtige klokken, tot ze stranden

als glazen ogen blijven liggen, de blik gericht naar boven

in een vergeefse poging iets aan de hemel te onttrekken

een stenen blok voor onder water, een antieke god die aan de netten trekt en ze met mededogen opent

en tentakels losknipt, hagel in algen strooit tot ook daar een nieuwe balans ontstaat en oproer aan de kustlijn de kanten scherpt van dood gewaande oesters die vanbinnen berusten in een zee die geeft en neemt

...

uit Tweede adem - deel 1