_edited.png)
...
waar golven het gebroken ritme van het tij aangeven
en kwallen zweven als doorzichtige klokken, tot ze stranden
als glazen ogen blijven liggen, de blik gericht naar boven
in een vergeefse poging iets aan de hemel te onttrekken
een stenen blok voor onder water, een antieke god die aan de netten trekt en ze met mededogen opent
en tentakels losknipt, hagel in algen strooit tot ook daar een nieuwe balans ontstaat en oproer aan de kustlijn de kanten scherpt van dood gewaande oesters die vanbinnen berusten in een zee die geeft en neemt
...
uit Tweede adem - deel 1