thuiskomen

We kunnen lang oefenen in thuiskomen

en bereiken dat we onze schoenen

parallel aan elkaar plaatsen, 

planten benoemen en verpotten.

Het ene volgt vaak uit het andere. 

Ik zoek letters 

om mijn onkunde mee te bekleden

maar jij praat tegen de kleinste bloemen. 

Er ligt altijd wat open

onaf.

Het is middag en te warm om buiten te zitten.

We wandelen traag naar het ongedekte bed.

Achter het raam staan andere huizen

stram in hun starre stilzwijgen,

de streep lucht een ruimte angstvallig.

Als ik iets over de lippen krijg

grijp jij het bij de randen vast.

Als jij het licht uitdoet

wil ik het restant zien

wegsijpelen.