Erna Schelstraete

Pandora

Wie wilde dat niet, de doos dicht-

houden, het licht door de kieren

ontkennen, de beloftes achter slot?

De lokstem kaatste tegen onze schedels,

we bezweken. Bagger spoot op, een zeegod

brulde, vrat grote stukken aarde. Wereldwijd

opende zich het web van weten en leugens.

Op de bodem fladderde iets met veren, amper levend.

Een kind blies het adem in, vergrendelde de doos.

Alles vertraagde. Door de spleten kierde nieuw licht.

lees: