Activist

soms moet je een slogan in je huid kerven

letter na letter laten binnendringen

niet langer die verlamming voelen in je ledematen

een arm strekken naar een hoger doel

zoals nu in deze stad zonder muurkrant

met je voorarm sterker dan te voren

papborstel stijf in de hand

laat je posters schreeuwen: uitstel betekent dood

na de actie klinkt rubber op asfalt

als het binnen zoemen door een open venster

van een dolgedraaide aardbol

lig je dakloos aan de rand van een expresweg

maar klodders blijven op je kleren kleven

in je vel de kloven onuitwisbaar

met zwarte inkt gevuld

de slogan op je lijf geschreven