_edited.png)
denkend aan Michel Bartosik
manke cartograaf van de stilte
proef woorden, prevel ze
op de zucht van een onhoorbare zang
leg letters uit zwart op wit papier
niet te sturen tekens op multi-spoor
stilte-spreek in mij niet bekende talen
tel de geribde sporen op de grond
mompelend in inkeer de besmette
bloedbanen waarin trage woorden
vermengen met eeuwen overgeërfde pijn
graaf woordfossielen op, ets
hun raamwerk op ongelijnd papier
een facsimile van verstilde tijd
zwijg in dringende zinnen
tegen slaap en donkere ogen in
tot ze vloeibaar trillen, dansen
op de breuklijn tussen nacht en nanacht
morgen mag vanuit de witheid
van het blad het zingen beginnen
zinderen in een veelstemmig koor
eindeloze modulaties van afwezigheid
lees dit fragment uit Rigor Mortis