Letterlijk

Je leert al lezen. In ruil voor letters 

spuw je melktanden uit.

Ze leunen achterover in hun rode zetels.

Als je kan schrijven, zal je nooit meer vergeten!

hoop je, en stompt me in de maag met dat uitroepteken.

Gedachten zijn niet langer met helium gevuld.

Ze kunnen je niet meer ontglippen.

Wie schrijft die wuift het ongewisse uit.

Een pen wordt een lasso om het wilde mee te vangen.

Je probeert je letters aan de mijne te hangen.

Kind, zelfs als jouw woord tegen het mijne is gekant,

zelfs als je aan de haal gaat met mijn betekenis,

zal ik je blijven lezen.

Weet dat je in je moedertaal

nooit wees kan wezen.