Hier rukken schepen aan hun touw,
even dwingend klinkt het slagwerk van masten,
in dit nauw waar kapers werden geroepen
om éénmaal aan dek de rug te keren
naar het land waar ze geen maat kenden
enkel zwier gaven aan vaste grond,
omdat ze aan wal de einder bleven zoeken
op de bodem van een glas.
In de pas dolen wij hier, inlandse dijklopers,
als aan het grijs van een meerpaal vastgeklonken,
tasten we met verrekijkers naar een horizon, verblijden ons
met een schip dat stormvaart tussen windmolens.
Σχόλια