de zee wint terrein en jaagt ons op
spoelt de naad van het gehechte land
de wind zandstraalt je gezicht
voert een geur van helmgras en wrakhout aan
het strand neemt een kleine voorsprong op de vloedlijn
als een klok zonder wijzers komt de maan op
ze hangt als een grote onbekende in de stille ruimte
vervolmaakt haar eigen schaduw in het hoogste licht
een nachtvlinder ontworstelt zich aan zijn pop, laat vleugels drogen
waar wij zout op onze huid verzamelen, oogsten wij sterrenstof
met bijdragen van
Edward Hoornaert
Annette Akkerman
Wim Vandeleene
Een project van 1P2
Comments