50

je was een kind van de oorlog en van de zee,

bleef mijn golfbreker, liet mij groeien

tussen betonnen tuinmuren

knikkeren met de buurjongen

binnen de stralen van jouw vuurtoren,

rolschaatsen tot aan nummer vijvenzestig

nu alle golven zijn gebroken, moeder,

en alle wereldzeeën bevaren laat ik jou

rusten tussen parking en binnentuin

ik breng je orchideeën op een gewone zaterdag,

in je verweerde huid vind ik het zout

dat ik zal bewaren voor als het oorlog wordt

uit de reeks: Gruis