Zwerm

Je gewicht wikken: licht genoeg

schiet je niet uit de zwerm

met voldoende vet stuur je

het kolken

Een ogenblik. Nog een. Een kneukel zijn

in een vloeibare vuist, een stuk draad

in de naad van een zeppelin die openscheurt

tot een walvismuil. Daarin één baleinhaar

Zolang we blijven dansen rond een kern

die we de onze noemen, voelen we iets

als geluk, houden we wat kennelijk op ons aast

op afstand

uit: In het land van Utopie