_edited.png)
je neemt je intrek op de aardbol en je begint
met geld de wereld in de aarde te wrijven
met stemmen die overal hetzelfde klinken
de zon spiegelt gewoon staccato in kantoorglas
de wind draait om de hoek van kunstbergen
de regen vervaagt elke schaal van bevatten
en toch steekt -mogelijk tegen beter weten in-
wilde spinazie haar bloem uit een asfaltbreuk
maar verliest het van een meerjarige tegeltuin
wat omarm je: waterdroogte of verdrinken
een rits, klittenband, je knopen tellen of eet je
liever huiver, tot de rode lamp het bloed dooft
nergens leer je de aardbol beter kennen
dan in de overrijpe supermarkt, die wereld heet