al naar het stront stormt of rozen
Lucebert
Kon het maar zo simpel als in sommige films: je kin gericht
naar de zon, haar triomfantelijke warmte, haar koperblazerkracht
Of de intrede van de regen terwijl strijkers schrijnend aanzwellen
Straten worden kanalen en jij overdenkt de bodem
Nee, voor jou is het kermis in de hel bij muziek van Stockhausen
Drie orkesten spelen door elkaar, jij nog steeds op zoek naar je hemel