Shari Van Goethem (°1988). Een dichter, wat doet vermoeden dat ze iets heeft met taal. Taal met weinig woorden. Woorden, die ze liefst zo lang mogelijk onuitgesproken laat, zodat ze traag kunnen rijpen. Een filosoof, een warhoofd, een kronkelkop waarin voortdurend gedachten opspringen die alle richtingen op willen.
In haar studie wijsbegeerte ging haar interesse vooral uit naar de filosofie van de kunst en de filosofie van de religie vanuit haar overtuiging dat we meer dan ooit nood hebben aan subtiele taal. Zoekend is ze, altijd onderweg. De poëzie blijft daarbij haar belangrijkste tochtgenote. Met haar subtiliteit draagt de poëzie de grootste belofte in zich.
In maart 2015 hebben haar gedichten haar tot in het Sportpaleis (Rotspaleis) gebracht. ‘Een man begraaft een boom’ (2016) is haar poëziedebuut. Daarin maakt ze een problematische relatie tussen een man, een vrouw en een kind met eenvoudige taal bespreekbaar. In haar tweede bundel ‘Tere stengels’ snijdt ze het thema van de leegte aan.
Naast dichter is ze zingevingscoördinator bij CM, waar ze zich buigt over zingeving als deel van gezondheid en aan de slag gaat met ethische vraagstukken.
De draad die de verschillende rollen die Van Goethem opneemt met elkaar verbindt, is een verbeeldingsvolle betrokkenheid op de werkelijkheid. Aandacht, verwondering, vragen stellen en creativiteit zijn daarbij sleutelwoorden.
Dankbaarheid draagt ze hoog in het vaandel!
Comments