Ik ben al een hele tijd op zoek naar licht. De lokroep klinkt luid.
"Zoeken" is niet het juiste woord. De lokroep dwingt. Ik neem de
bewijzen voor de aanwezigheid van licht altijd aan, zelfs als ze
hoogst onwaarschijnlijk zijn. Ik ben bereid een verklaring af te
leggen dat licht bestaat, al is het maar opdat iemand anders een-
zelfde verklaring aflegt en er op die manier geleidelijk een collectief
gedragen overtuiging ontstaat voor het bestaan van licht.
Opwaarts wil ik. Alleen maar opwaarts.
"Ben je bang?" vraagt Kleur :
"Natuurlijk.'
uit: Een heel dun laagje