Metamorfosen

Zet ik een voet buiten de deur, waai ik in rode smoking de berm in

de klaprozenmaffia recruteert mij mes op keel

wanneer het fout loopt dumpen ze mij in de beek. 

In het vel van de vis hou ik armen langszij

hij plakt de kieuwen weer vast achter mijn oren

hij stuurt mij naar het hoge noorden. 

Op het ijs ben ik het mikpunt, de sledehonden grijnzen

ik heb maar één versnelling en striemen op mijn rug van het tuig

misschien lukt stijgen beter. 

Halverwege de berg raak ik in kuitkramp

hij bromt iets over wortels hebben, eerst bodemervaring opdoen

dan pas klimmen. 

Geribde gangen leiden naar het kantoor van de aardworm

ik vraag asiel aan in de ondergrond

krijg tijdelijk verblijf. 

Ik graaf een weg naar boven, hijg onder vervuilde sterren uit

ik knoop segmenten wortels poten vacht los

telkens blijft er meer achter, valt er minder weg te likken.

uit: De inventaris van wat blijft - uitgeverij De Zeef