ik laat ons leeg
als een japanse tuin achter
in perfecte symmetrie, twee keer niets om te zien
hoef ik zelfs in uw ogen niet te kijken
één kei links, één kei rechts
en al kan het niet, boogvormig op de lijn
of eigenlijk alles kan het zijn
nu we onze adem inhouden
zwijgzaam en bedeesd een puzzel leggen
van twee stukken en wij maar draaien
keren en proberen in die leegte te stollen
in twee keien en één dotje klaver
dat ons niet binnenlaat, zelfs niet in de seizoenen
waarin meer gestorven is
dan alleen
uit: Cassandra Stuiterbal - uitgeverij De Zeef
Comments