_edited.png)
(Gent, 1974)
is een onafhankelijke dichter, schrijver, publicist, curator, redacteur. Ze studeerde Latijn-Grieks aan het Sint-Bavohumaniora te Gent. Ze is Licentiaat in de Rechtsgeleerdheid en studeerde Germaanse Filologie aan UGent. Tijdens haar letterenstudies ging ze als journalist aan de slag voor De Gentenaar en Het Volk, waarvoor ze onder andere tentoonstellingen in het S.M.A.K. recenseerde. Ze schreef ook reisverhalen voor Het Nieuwsblad. Eind jaren 1990 begon ze de nieuwsbrief voor Galerie De Zwarte Panter in Antwerpen te schrijven, en werkte ze als proofreader en eindredacteur voor uitgeverij Ludion en Anagram in Gent, met als publicaties onder andere Urbi et Orbi van Luc Deleu, Decennium - Kunst in Europa na Documenta IX, Tant Pis van Honoré d'O, Sam Dillemans, Welcome to Belgium van Charif Benhelima, Michaël Borremans, Het grafische oeuvre van Roger Raveel, The Museum of Museums van Johan Van Geluwe, Dagboeknotities van Ronny Delrue, I don't get it van Luc Tuymans, et cetera. Ze was curator voor de 51e Biënnale van Venetië. Ze werkte ook als redacteur en projectcoördinator voor Cera Foundation met onder andere het project ‘Kunst Inkijk’ over de collectie hedendaagse kunst van de Cera Foundation in 2006-2007 en 2009-2010. Ze was meer dan 8 jaar werkzaam als publicist voor onder andere <H>Art Magazine, waarvoor ze elke drie weken verschillende recensies over tentoonstellingen in binnen- en buitenland schreef, zoals over Paul McCarthy, Jacques Charlier, Peter Downsbrough, Michel François, Vincent Geyskens, Lee Kit, ManfreDu Schu, Javier Tellez, Anne Wenzel, Heimo Zobernig,... Ze schreef ook teksten over kunstenaars voor verschillende galeries in België. Inge Braeckman schrijft al van ongeveer haar 14e-15e jaar gedichten. Haar debuut verscheen in een privé-uitgave (2004). In 2006 publiceerde ze Gedaantes, poëtisch proza, eveneens in een privé-uitgave. Ze debuteerde officieel in 2009 bij het PoëzieCentrum in Gent met Beeltenissen, in de Bel-Etagereeks, waarin redacteur Hedwig Speliers jong talent aan het woord wou laten komen. Intussen verschenen bij diezelfde uitgeverij drie bundels van haar: Incantaties 1 (2011), Incantaties 2 (2013), en Venus’ Vonken (2018), die in 2015 reeds in een beperkte oplage verscheen. In 2016 publiceerde Ergo Pers Bougainvillea, met etsen van Carole Vanderlinden. In mei 2018 trok Inge Braeckman als vrijwilliger naar het Griekse eiland Lesbos om in de vluchtelingenkampen Kara Tepe en Moria te werken. Gedurende haar tiendaagse verblijf op het eiland ontstond de dichtbundel Onder de olijfbomen van Lesbos, uitgegeven door het S.M.A.K. In 2019 verscheen bij Uitgeverij P Door de handen van Amor van een adem voorzien (2019) bij de foto’s van Malou Swinnen in la pose voilée. In 2020 publiceerde MER., Borgerhoff & Lamberigts haar dichtbundel In de eerste uren Zomer. Inge Braeckman publiceerde reeds gedichten in verschillende tijdschriften zoals Revolver, De Volksverheffing, Deus ex Machina, Oikos, Kunsttijdschrift Vlaanderen, Poëziekrant,... In 2012 werd Incantaties 1 genomineerd voor de Herman De Coninckprijs. In 2013 werd een van haar gedichten, Stanza, geselecteerd voor de 100 beste gedichten van de VSB Poëzieprijs, gekozen door Saskia J. Stuiveling. Haar gedichten zijn reeds vertaald in het Frans, Duits, Engels, Roemeens, Nepalees, Italiaans, Kroatisch en Koreaans.
lees:
Over Schermval van Leen Pil