Ik schrijf in de nacht

uit de cyclus “Van spreken ben ik het schrale sacrament”

Ik schrijf in de nacht, in de baarmoederhals,

in het uur der schimmen.

Ik schrijf in de middag, het blakerende skelet, de botte,

al te helverlichte middag.

Aan mij de drift tot verstomming. Van spreken ben ik

het schrale sacrament.

Ik zweer trouw aan het monsterverbond tussen het gewoel

der dingen en de sluimer waarin de tong

wil zwelgen, als bij wijze van spreken, zeer zeker bij

wijze van spreken, de forel in de waterval.

Alles zal helder slapen, ma,

als katten en jonge meisjes.

Uit de bundel Precieuze Mechanieken – De Bezige Bij 2020