ik is

ze zijn er alleen

omdat ik weet dat zij er waren

de reus met het kind op de schouders

bij wijze van proef

trok hij land van dwergen binnen

zette hij alles op het spel

hij ratelde als melaatse

schilfers stof waaiden rond

met de oren van een dier

ving hij lage tonen op

het doffe naloeien

waar je bang voor wordt

het kind op zijn schouders schreeuwde

wees naar voortekens die verschenen

vochtplekken onder armen

verzadigde kleuren

wantsen vlooien en kakkerlakken

die beten en striemden

ik wil mij aan het verhaal houden

veel te lang onbeschut

beschenen door ijswit kabouterlicht

verkleurde de reus vervaagde en loste op

het kind dat achterbleef is ik