51

blauw basalt zwarte wieren steltlopers uitzicht

op rijshout, de gevlochten rijen haaks op de dijk

de strepen lage zon glinsteren in prielen, waar

op deze vooravond doodtijvocht geduldig wacht

de maan besluit dat het tijd is om de brede kreek

geruisloos te vullen, een geul waar de zwarte ruiter

de grens bewaakt tussen water en gepolijst slik

langs de kreek staren scheef gezakte prikken

bladstil naar een kleine groep mensen op laarzen

ze schuifelen met een boog langs het skelet

een bonkige snavel met slecht verteerbare vleugels

de groep gaat iets uitstrooien tussen distel en zeekraal

boven hun hoofd laat een meeuw zijn schelp vallen

ik sta op de dijk en roep, hoop dat de stemmen

samenvloeien, maar hoor vooralsnog alleen mijzelf

we geven niets uit handen, behalve de zwaartekracht

uit de reeks: gruis