Het laatste is dat huis waarin je doodgaat tussen overschotten van tijd en wonen want wat bracht het leven mee waarvan je moet geloven...

... waar golven het gebroken ritme van het tij aangeven en kwallen zweven als doorzichtige klokken, tot ze stranden als glazen ogen...

Ingrid Strobbe (’62) benut de ruimte in haar hoofd graag. Haar gedichten zijn als giraffen die hun lange nek uitsteken; ze willen gezien...

de oever ligt op reisafstand van de onze een tunnel verbindt de fiets met het kind volwassen worden wij in wagens op zich zijn de...

Interview

Brem lijkt als een gele zoom naar Ninove. In dit land van landschappen zijn zelfs mijn geiten welkom op de tram, ik zet de katten bij de...

Over 'Inzake dit huis' van Hester Knibbe

ik heb gedacht dat je geen enkel woord meer had geen gedachten meer had die om woorden gaven geen gedachten die andere gedachten...