Bart Verstraete
als lenzen rond je lippen zoomen
laat dan je tongspier rollen
wit zijn je woorden in gesneden brood
hongerig de ogen die je volgen
rood je vezels op een vel papier
geen pen blijft droog achter hun oren
voed de gieren en de wolven
spek hun maaltijd zonder zout
spreek als een waterval voor hen
die onder steenkool zijn bedolven
delf de feiten uit het slijk
wek de schapen uit hun wol