Frederik Bosmans

weefsel

weet ik mij in de grond

gebonden aan de mensen

zoals wortels een schimmel toelaten

om te gedijen of verder te vertakken

hoe beslist een organisme deze kant op

moet ik groeien als vermijdingsstrategie

niets doen kan een daad van verzet zijn

ook al blijf ik bewegen onder de mensen

van hoeveel gelijktijdige gesprekken

kan ik zwijgend deel uitmaken

om te kunnen spreken over verbinden

zoals korstmossen aan schors, trek ik niet

beter terug onder een deken van zagemeel

rest uiteindelijk slechts het vermogen

tot ontbinding