Vogelgids

ze volgen met een hoofddraai
 de kleine vliegende koe
 het vlekkenspel dat als de lappendeken van een grote grazer
 ver voor hen uit, opstijgt,
 snel voorbij wiekt

hij leert hen wat opvalt
 in enkele woorden vast te leggen
 de ingeving van het moment, alsof je een bergeend naar beneden haalt
 met drie rake beelden: bont, het vliegt,
 kleiner dan een rund

hij laat hen lettergrepen tellen boven hun tureluurs gedraaide hoofden
 wanneer tuimelende grutto’s, tot drie maal toe,
 een vogelnaam verklappen
 nog voor blad negentien van de gids
 niet langer opwaait in de wind

ze kijken, luisteren geboeid tot zij de kooi vergeten
 van hun klaslokaal, waarin gisteren
 onhoorbaar een bedelroep