Leen Pil
Bijgewerkt: 4 mei 2021
...
waar golven het gebroken ritme van het tij aangeven
en kwallen zweven als doorzichtige klokken, tot ze stranden
als glazen ogen blijven liggen, de blik gericht naar boven
in een vergeefse poging iets aan de hemel te onttrekken
een stenen blok voor onder water, een antieke god
die aan de netten trekt en ze met mededogen opent
en tentakels losknipt, hagel in algen strooit tot ook daar
een nieuwe balans ontstaat en oproer aan de kustlijn
de kanten scherpt van dood gewaande oesters
die vanbinnen berusten in een zee die geeft en neemt
...
uit Tweede adem - deel 1