Oploskoffie

Voor even wil ik kant zijn
 zoals wit gehaakte kleedjes
 lang bescherming boden
 tegen haren vol pommade
 krassen op salontafels
 en pottenkijkers

zonder de gordijnen lijkt het huis
 op een park in wintertijd
 je went eraan
 maar eenmaal de lente ons verrast
 en ons de doorkijk heeft ontnomen
 haast onherkenbaar

het is hier een komen en een gaan
 onder auspiciën van oploskoffie
 we zijn als twee vliegtuigpiloten
 trekken strepen onder elkaar
 die na verloop van tijd
 weer verdwijnen.