koeien

ze dragen de namen van hun moeders

die de namen van hun moeders dragen en zo gaat dat

generaties door, alleen een nummer aan hun oor

geeft recht op enig privé bestaan

ze nemen hun collectief geheugen te grazen

herkauwen herinneringen aan vers gras

en leggen zich neer in een voorschoot van een weiland

in de dunne lende tussen Vaart en Leuvensesteenweg

loeren gigantische bedrijven op het aasgeld

van wie zich blind laat uitmelken

maar zolang één fietser opkijkt, zullen ze blijven

liggen in de tijd, herinneringen herkauwen

aan de moeders van hun moeders en nergens is haast

want gras wordt groen geboren