III

de zee wint terrein en jaagt ons op

spoelt de naad van het gehechte land

de wind zandstraalt je gezicht

voert een geur van helmgras en wrakhout aan

het strand neemt een kleine voorsprong op de vloedlijn

als een klok zonder wijzers komt de maan op

ze hangt als een grote onbekende in de stille ruimte

vervolmaakt haar eigen schaduw in het hoogste licht

een nachtvlinder ontworstelt zich aan zijn pop, laat vleugels drogen

waar wij zout op onze huid verzamelen, oogsten wij sterrenstof

Een project van 1P2