38

Tenen schrapen moed bijeen, loeren lillend over de rand

van een ruwe, blauwe tong. Meer dan tien meter diep

sidderen vijfentwintigmeterlijnen op de bodem

met me mee. Dacht ik nu echt dat chloor

mijn overlevingsdrift zou bedwelmen?

Achter m’n rug rollen ogen mij

de afgrond in. Ik wil wel maar

de knieën knikken nee.

meer uit de reeks Gruis